ಪರಿವರ್ತನೆ ಮತ್ತು ನಾವೀನ್ಯ

ವ್ಯವಹಾರಗಳು ದಿನಂಪ್ರತಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಸವಾಲನ್ನು ಎದಿರುಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ವ್ಯವಹಾರಗಳು ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಮುಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ನೋಡಿದರೂ, ಸಾಕಷ್ಟು ಬಾರಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯು ನಮ್ಮ ಕಲ್ಪನಾ ಶಕ್ತಿಗೂ ಮೀರುವುದು ಸಹಜ. ಈ ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದು ಇಂದಿನ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು.

ಈ ಪರಿಯ ಪರಿವರ್ತನೆಯು ವ್ಯವಹಾರಗಳು ಸದಾ ನವಿನತೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ಮೀರಿ, ಕಾಣದ ಮುಂಬರುವ ಪರಿವರ್ತನೆಗೆಗೂ ಸದಾಸಿದ್ಧರಾಗಿರಬೇಕು. ಯಾವ ವ್ಯವಹಾರವು ಹೊರಗಿಂದ ಪರಿವರ್ತನೆಗಾಗಿ ಕಾಯದೆ, ತಾವೇ ಮುಂದುವರೆದು ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಮೂಲವಾದಲ್ಲಿ ಆ ವ್ಯವಹಾರವು ಖಚಿತವಾಗಿ ಸ್ಪರ್ಧಿಗಳಿಗಿಂತ ಮುಂದಾಗುವುದು. ಆದ್ದರಿಂದ ವ್ಯವಹಾರಗಳು ಸದಾ ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಹೊಸತನ್ನು ತಮ್ಮದಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ನಾವೀನ್ಯವನ್ನು ತನ್ನದಾಗಿಸಿಕೊಂಡ "ಡೆಲ್" ಕಂಪನಿಯು ವಿಶ್ವದಲ್ಲೆ ಅತ್ಯಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಗಣಕಯಂತ್ರವನ್ನು ತನ್ನ ಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ ತಲುಪಿಸ ಬಲ್ಲದು. ಅಂತೆಯೇ, ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ಅತೀ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲಿ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ನಾವೀನ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿದ "ಆಪಲ್" ಇಂದು ಜಾಣತನದ-ಚಲನವಾಣಿಗಳ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮವಾಗಿದೆ. ಇಂತಹ ಹಲವಾರು ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಯಾವ ವ್ಯವಹಾರೊದ್ಯಮವು ನಾವೀನ್ಯ ಮತ್ತು ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ತನ್ನದಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಇರುವುದೋ ಅವುಗಳು ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ಉಳಿದ ವ್ಯವಹಾರಗಳಿಗಿಂತ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಬಿದ್ದುಹೋದದ್ದನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದೇವೆ.

ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಈ ವ್ಯವಹಾರದ ನವಯುಗದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ನಾವೀನ್ಯವನ್ನುಳ್ಳ ವ್ಯವಹಾರವೋಂದೇ ಬೆಳೆಯಬಲ್ಲದು - ಇಂತಹ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ತ ನಿರ್ಧಾರತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಗಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಇನ್ನೂ ಎರುವುವು.

ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ:

http://somanagement.blogspot.com/2011/02/business-change-and-innovation.html

Business, Change and Innovation

Business constantly need to handle their biggest fear - change. While businesses try to keep the change under control, they are exposed to change every day. Some changes are slow and manageable while the others are quick and even unthought-of of! Handling changes is a core task of any manager today.

Handling change necessitates that there has to be a constant urge to innovate. To move beyond what is seen, anticipate the next change and act to handling the change. In case you are the first to initiate a change - be it in customer trends, products or even process you definitely create an edge over your competition. Winning over the competition in the business world is critical - so companies need to work at constantly and steadily innovating their business activities and functions.

It is innovation that has allowed Dell cater to its global clients with speed. It is innovation that has lead Apple to move from a cash crunch to a leader in the Smartphone world. It is innovation that has historically allowed many companies stand the test of time. Companies (in fact even states) which limit their innovation have slowly degraded and disappeared.

Decisions being made in this changing business landscape and handling it with innovations to create a competitive edge over your rival in business are an essential quality for mangers today.

Read in Kannada: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_27.html

ಬಂಡವಾಳದ ಪ್ರಮುಖ ನಂಟು

ಉತ್ಪನ್ನಾಂಶ ಮೇಲಿನ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ನಾವು ಬಂಡವಾಳದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆವು. ಇದರಂತೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಉತ್ಪನ್ನಾಂಶಕ್ಕೂ ಹಣಕಾಸಿನ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡುವುದು ಬಹು ಮುಖ್ಯ. ಇಂತಹ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ನಾವು ಕೆಳಕಂಡ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಬಹುದು.

* ನನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಹಣವನ್ನು ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಬಂಡವಾಳವನ್ನಾಗಿ ಹಾಕಿ, ವ್ಯವಹಾರದಿಂದ ಬರುವ ಲಾಭವನ್ನು ನನ್ನದಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

* ನನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಹಣ ಸಾಕಾಗದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ಮಿತ್ರರು ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ ಪಡೆದು ನಂತರ ವ್ಯವಹಾರದ ಆದಾಯದಿಂದ ಲಾಭ ಪಡೆದು ಅದನ್ನು ಇವರಲ್ಲಿ ಹಂಚಬಹುದು.

* ಬ್ಯಾಂಕಿನಿಂದ ಸಾಲಪಡೆದು, ಅದನ್ನು ಬಂಡವಾಳವಾಗಿ ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ, ಬ್ಯಾಂಕಿಗೆ ಬಡ್ದಿಯನ್ನು ನೀಡಿ ಉಳಿದ ಲಾಭವನ್ನು ನನ್ನದಾಗಿದಿರಿಸಬಹುದು.

* ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಿಂದ ಹಣಪಡೆದು ಅವರಿಗೆ ಪತ್ರವನ್ನು ಭರವಸೆಗೆ ನೀಡಿ,(ಶೇರ್) ಆದಾಯದಿಂದ ಬರುವ ಲಾಭವನ್ನು ಇವರೆಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಬಹುದು.

ಈ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ತಿಳಿಯುವುದೆನೆಂದರೆ, ಯಾವುದೆ ವ್ಯವಹಾರವು ಅದರಲ್ಲಿಟ್ಟ ಬಂಡವಾಳವು ಭೂತಗನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುವಂತೆ ಹಿಗ್ಗಿಸಿ ಹಿಂತಿರುವಿಸುವುವು ಬಹುಮುಖ್ಯ. ಈ ಬಂಡವಾಳ ಯಾವುದೇ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕಾಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿಯ ಹೊಸ ಉತ್ಪನ್ನವಾಗಿರಬಹುದು.

ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಯಾವುದರಲ್ಲಿ ಹಾಕುವುದು ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸುವುದು ಬಹು ಕಠಿಣವಾದುದು. ಎಲ್ಲಾ ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡುವ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನೋಡಿ ನಂತರ ನಿರ್ಧರಿಸಲು, ಒಂದು ಸಮಾನಂತರವಾದ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳುವುದು ಮುಖ್ಯ. ಇವೆಲ್ಲಾ ಅವಕಾಶಗಳಿಂದ ಬರುವ ಬಂಡವಾಳದ ವೃಧ್ಧಿಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ನಂತರ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಬೇಕು.

ಬಂಡವಾಳದ ವೃಧ್ಧಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವುದು ಎಂದು ಮುಂದಿನ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ನೊಡೋಣ.

ಇದರ ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ:http://somanagement.blogspot.com/2011/02/funds-critical-link_23.html

Funds - the critical link

Post the discussion on factors of production, we realize that sufficient funds is one the critical aspects to arrange all the necessary resources. If we look at how these funds could be acquired for the business we find the following:

• I use the money I already have, and enhance the "investment" by creating a steady stream of profit from the operations of the company.
• I borrow the amount I require from friends/acquaintance and get that invested into business and then share the profit I earn with my friends
• I borrow a certain amount from the bank and then invest that into business and give a interest to the bank and keep the remaining profit to myself
• I borrow from a lot of people, give them a promise of sharing the profit, invest that entire amount into business and then when the profit is earned share it with the people who have my promise note.

What we necessarily understand is that business's interesting aspect is that it should act like magnifying glasses for any amount (investment) that is put into the business and would necessary create an increase in the investment for that particular venture - be it a business or its product.

To measure each of these investments and probably be able to compare them across the investment options - be it put it on a new product, or on marketing an existing product, or on research and development, etc. This way of measuring is generically called Return on Investment.

We shall look at each of the ways of working out the return on investment and the ways to work out this with regard to investment decisions

Read in Kannada:http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_23.html

Business Model - Bait and Hook

In the discussion on Business models we now begin into taking up business models (generally used ones). Here we use a pretty common example of Razor and Blade as an example.

One would be quick to realize that generally the first time you purchase a razor, bundled along with it you get along with it a blade; in case you want more you would get a small cartridge of blades may be four or five blades. Once the old blade loses its sharp edge, all you do is replace the existing blade but don’t through off the handle. You connect the new blade with the old handle and continue using it. There is nothing out of the world in here? How do I relate this to business model?

Let’s look at the simple basic question – How is the company making money in this process?

You may note that there are generally numerous additional transactions for every single sale of the first razor and blade. Once I have got the razor and blade sold to the consumer – I have essentially got him for myself for a very long time! I now begin making my money by sale of the cartridge of blade as long as the handle is usable! The unique design of the handle connector would be enough for me to enforce that no other blade could be used for my company’s handle. So we find that companies in this domain generally pricing the first buy low price and then make bulk of the money with every new sale of the blade cartridge.

Since the first sale is generally like the hook for the consumer, and with just adding new baits I can catch more fishes – this model is also called the Bait and Hook Model.

Next Business Model - Direct Sales.

Read in Kannada: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_22.html

ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿ - ಚರ್ಚೆ ಭಾಗ ೨

ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯ ಮುಂಚಿನ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ನಿಡುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದೆವು. ಈ ಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಮೊದಲನೆಯದು.

ಸರ್ವೇ ಸಾಮನ್ಯವಾಗಿ ನಾವು ಗಡ್ಡವನ್ನು ತೆಗೆಯಲು ಉಪಯೊಗಿಸುವ "ರೇಜ಼ರ್ ಮತ್ತು ಬ್ಲೇಡನ್ನು" ಕೂಲಂಕುಷವಾಗಿ ನೊಡಿದಾಗ, ಅದರ ಹಿಂದಿನ ಆಲೋಚನೆಯನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತದೆ.

ಒಂದುಬಾರಿ ರೇಜ಼ರನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಂಡರೆ ಮತ್ತೆ ನಾವು ಅದೇ ರೇಜ಼ರ್ ಗೆ ಬ್ಲೇಡ್ ಮಾತ್ರ ಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಾಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರ ಹಿಂದೆ ಯೋಚನೆಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮುಖ್ಯ. ನಾವು ಕೇವಲ ಒಂದೇ ಬಾರಿ "ಯುಸ್ ಅಂಡ್ ಥ್ರೊ" ರೇಜ಼ರ್ ಉಪಯೋಗಿಸಿದರೆ ಒಂದೇ ಬಾರಿಗೆ ಹಣ ಒಟ್ಟು ಮಾಡಬಹುದು, ಅದೇ ರೇಜ಼ರಿಗೆ ಬ್ಲೇಡ್ ಕೊಂಡುಕೊಂಡು ಬದಲಿಸುವ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದರೆ, ಕೇವಲ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಅದು ಮೊಂಡಾಗಿ ಬ್ಲೇಡ್ ಬದಲಾಯಿಸುವ ಪ್ರತೀ ಬಾರಿಯು ಕಂಪನಿಗೆ ಆದಾಯವಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.

ಇದೇ ಇಂತಹ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಪ್ರತಿಕೃತಿ ಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರತಿಕೃತಿಗೆ ಗಾಳಕ್ಕೆ ಹೊಲಿಸಬಹುದು ಆದ್ದರಿಂದ ಇದಕ್ಕೆ "ಬೈಟ್ ಅಂಡ್ ಹುಕ್" ಬಿಸಿನೆಸ್ ಮೊಡೆಲ್ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.

ಇದರ ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/business-model-bait-and-hook.html

ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆ ಚರ್ಚೆ- ೨

ಈ ಮುಂಚಿನ ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆ ಕುರಿತ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಹಕ ಮತ್ತು ವರ್ತಕರು, ಬೆಲೆ ಮತ್ತು ಅದರಿಂದ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ವಸ್ತುಗಳ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಅವರ ವರ್ತನೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿದೆವು. ಇಂದಿನ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಇವರಿಬ್ಬರು ಕೂಡಿದಾಗ ಆ ವಸ್ತುವಿನ ದರ ಹೇಗೆ ನಿರ್ಧಾರವಾಗುವುದು ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳೋಣ.

ನಿಂಬೆಹಣ್ಣನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳಲೆಂದು ನಾನು ರೂ. ೧೦ನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನಡೆದೆ. ಕಳೆದಬಾರಿ ನಾನು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಹೋದಾಗ, ಒಂದು ನಿಂಬೆಹಣ್ಣಿಗೆ ರೂ. ೨ ಇದ್ದಿತು. ಆ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ೫ ನಿಂಬೆಹಣ್ಣು ಸಿಗಬಹುದೆಂದುಕೊಂಡು ನಡೆದೆ. ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯೆಲ್ಲಾ ಅಲೆದರೂ ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಬರೀ ಒಬ್ಬನೆ ವರ್ತಕ. ಆವನು, ಒಂದು ಹಣ್ಣಿಗೆ ರೂ ೪ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಚರ್ಚೆ ನಡೆದಮೆಲೆ ನನಗೆ ರೂ. ೩ ರಕ್ಕೆ ಒಂದು ಹಣ್ಣಿನಂತೆ ನೀಡಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ. ರು ೧೦ಕ್ಕೆ, ೫ ಹಣ್ಣು ಸಿಗಬಹುದೆಂದುಕೊಂಡ ನನಗೆ ೩ ಹಣ್ಣು ಸಿಕ್ಕವು; ೨ ಹಣ್ಣು ಮಾರಬಹುದೆಂದು ಕೊಂಡ ವರ್ತಕನು ೩ ಹಣ್ಣಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡನು.

ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಈ ಬೆಲೆಗೆ "ಸಮಾನಾಂತರ ಬೆಲೆ" ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೆವೆ. ಈ ಬೆಲೆಗೆ ವರ್ತಕ ಮತ್ತು ಗ್ರಾಹಕ ಇಬ್ಬರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ವ್ಯವಹಾರ ನಡೆಸಲು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ವಿಚಾರವೆಂದರೆ, ನಾನು ರೂ. ೨ ರಿಂದ ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚದಂತೆ ಬರಿ ೩ ನಿಂಬೆಹಣ್ಣು ಕೊಳ್ಳಲು ಸಮರ್ಥನಾದೆ, ಇದಕ್ಕಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ವ್ಯಯಮಾಡಲು ನಾನು ತಯಾರಿರಲಿಲ್ಲ; ಅಂತೆಯೆ, ವರ್ತಕನು ರೂ. ೪ರಿಂದ ಕೆಳಕ್ಕೆ ರೂ. ೩ರ ವರೆಗೆ ಬಂದನು, ಇದಕ್ಕಿಂತ ಕೆಳಗಿಳಿಯಲು ಅವನು ತಯಾರಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ, ರೂ.೩ರಿಗೆ ಇಬ್ಬರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ವ್ಯವಹಾರ ನಡೆಸಿದೆವು. ನಾವಿಬ್ಬರೂ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಬೆಲೆಯ ಮೊತ್ತದಿಂದ ಅಲುಗಾಡಲು ತಯಾರಿರಲಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಈ ವ್ಯವಹಾರ ಕುದುರುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ವ್ಯವಹಾರ ಕುದುರ ಬೇಕಾದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಸಮಾನಾಂತರ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹುಮುಖ್ಯ.

ಮುಂದಿನ ಈ ಶ್ರೇಣಿಯ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ, ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಬಗೆಯನ್ನು ಕೂಲಂಕುಷವಾಗಿ ಗಮನಿಸೋಣ.

ಇದರ ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ ಓದಿ:http://somanagement.blogspot.com/2011/02/demand-and-supply-discussion-2.html

Demand and Supply Discussion - 2

In the earlier blog on Supply and Demand, we noted the relation between price that he buyer intends to pay and the quantity available at that price. Now we take the next leap and see what happens when the buyer and supplier meets - that is, how the market price of a good gets fixed.

Consider the following situation, I go to the market intending buy some lemons. The last time I went to the market the price of each lemon was Rs 2 each and since I was carrying Rs 10/- I expected to have 5 lemons by the time I return. When I get to the only vendor who was selling lemons on that day, I realize he had put up Rs 4 per lemon. At this rate I would probably get only 2 lemons (given half a lemon is not sold). Given my earlier price peg, I wasn’t willing to pay Rs 4, so I begin negotiating with the vendor and finally we settle at Rs 3/- per lemon and had 3 lemons at Rs 10/-.

This price that both agreed for is the equilibrium price. I began with an expectation that at Rs 10/- I would get 5 lemons, while the vendor wanted to keep it to just 2 lemons for Rs 10/-. I reduced my expectation was happy when I got 3 lemons (and a rupee to take back home) for Rs 10/- and the Vendor didn’t mind giving away 3 instead of 2 lemons. So we “both struck the deal” and agreed at Rs 3/- per lemon. This price, which we both agreed on, is the equilibrium price that is essential for a business transaction to take place between us.

In the next section, we shall look in detail both the consumer (me) and the vendor made the choice - giving us more clarity of why the price got fixed at this equilibrium price.

Read in Kannada: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_21.html

ಮಾಹಿತಿ ವೈದೃಶ್ಯ

ಇತ್ತೀಚಿಗೆ, ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನೊಂದಿಗೆ ಒಂದು "ಸೆಕೆಂಡ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಕಾರ್" ವಿಚಾರಿಸಲು ಹೊರಡುವ ಮುನ್ನ ಒಬ್ಬರನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ ಅವರು, "ಮಾರುತಿ ಟ್ರು ವ್ಯಾಲ್ಯು" ಗೆ ಹೋಗಿ ಅಂತ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು. ಯಾಕಿರಬಹುದೆಂದು ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಈ ಕೆಳಗಿನ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಮೂಡಿದ್ದು.

೧೯೭೦ ಯಲ್ಲಿ ಜೋರ್ಜ್ ಅಕ್ರೆಲೋಫ್ ಎನ್ನುವ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ, ಒಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ನಮ್ಮ ಮುಂದಿರಿಸಿದ, ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಅವನಿಗೆ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ೨೦೦೧ ರಲ್ಲಿ ದೊರಕಿಸಿತು.ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ನಾವು ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು.

ಈ ಮೇಲ್ಕಂಡ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಮೆಲುಕು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾದದ್ದು ಹೀಗೆ - ಸೆಕೆಂಡ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಕಾರ್ ಮಾರಲು ಇಚ್ಛಿಸುವ ಜನರು ಹಲವಾರು ಇರುತ್ತಾರೆ, ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆಂದು ಬರುವ ಕಾರುಗಳೆಲ್ಲವು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತವೆ ಅಂತೇನಿಲ್ಲ, ಕೆಲವು ಉತ್ತಮವಾಗಿದ್ದರೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಕಳಪೆ ಮಟ್ಟದಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸಾವಿರಾರು ಕಾರುಗಳಿದ್ದಲ್ಲಿ ಇವೆರಡನ್ನೂ ಹೇಗೆ ವಿಂಗಡಿಸಬಹುದು? ಕಾರುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಮಾಹಿತಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಕಳಪೆ ಕಾರುಗಳಿರಬಹುದೆಂದು ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಬೆಲೆ ನೀಡಲು ತಯಾರಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಹಾಗಾಗಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರುಗಳು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಇದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಭರವಸೆ ಕುಗ್ಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.

ಇಂತಹ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರುಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಹೆಚ್ಚು ಮಾಹಿತಿ ನೀಡ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು "ಮಾರುತಿ ಟ್ರು ವ್ಯಾಲ್ಯು" ಎನ್ನುವ ನಾಮ ಪತಾಕೆಯಿಂದ ತಿಳಿಯಬಹುದು.ಇದನ್ನು "ಸಿಗ್ನಲ್" ಎಂದು ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಇದು, ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಪರಿಹಾರ ನೀಡಬಹುದು.

ಈ ಮಾಹಿತಿ ವೈದೃಶ್ಯದ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ವಿಮೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು, ಆದರೆ ಈ ಸಮಸ್ಯೆ ಎಲ್ಲ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲೂ ನೋಡಬಹುದು - ತಂಪು ಪಾನೀಯದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಡೆಯುವ ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲೂ ನೋಡಬಹುದು. ನಿರ್ಧರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಂಧಕರು ಖಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಇದನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಇದರ ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ http://somanagement.blogspot.com/2011/02/information-asymmetry-and-decision.html

Information Asymmetry and Decision making

Recently, I accompanied my friend who was scouting for a second hand car. Our research in the friends circle revealed that they had burnt their hands getting a deal fixed by a mechanic, they suggested we get to a Maruthi True Value in case we were looking for any Maruthi car.

Looking back at this experience, I could associate it with the problem of Information asymmetry - today business relies very heavily on bridging this information gap. In-fact, this was theoretically identified for the first time by George Akerlof in 1970 and went on to get him the Nobel price in 2001.

Imagine a situation when I have a lot of cars to choose from, and I have little information about the car which I buy from the mechanic. There is every incentive for the mechanic and the owner of the car to conspire and give me a shoddy car!. How do I hedge against this, I decide to give a very low price for the car. Now this act of mine give a blow to the owner of a good car who intends to sell his good car. He too get a low price for the good car. The problem gets extremely challenging since there are so many bad cars and the good cars can't be found easily.

To solve this deadlock and give a better return on the good car, there has to be a way to signal that the car is good - otherwise I have no incentive to pay more. This is where “Maruthi True Value” came in and gave this signal to the potential buyer like my friend that this car is certified by Maruthi itself.

This situation probably has the largest effect on the insurance industry, than others, but this problem is present in almost every business - be it soft drink manufacturer or even at an interview table. The decision making becomes a major issue due to the information asymmetry that we find so prevalent in the environment.

Read in Kannada: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_20.html

ಈವರೆಗಿನ ಪಯಣ

ನಮಸ್ಕಾರ,

ವ್ಯವಸ್ಥಾ ಪ್ರಬಂಧದ (Management) ಈ ಅಂಕಣಗಳ ಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆಯುವ ಮುನ್ನ, ಒಂದು ಹಿನ್ನೋಟ ಅಗತ್ಯವೆನಿಸಿತು ಹಾಗಾಗಿ ಈ ವಿಶೇಷ ಅಂಕಣವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದ್ದೇನೆ. ನಾವು ಕಲಿತದ್ದನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸಿ ಯಥಾದೃಶ್ಯ ರೂಪಣ ನೀಡುವುದೇ ಇದರ ಉದ್ದೇಶ.

ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ, ವ್ಯವಸ್ಥಾ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಜಟಿಲ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗುದುಕೊಳ್ಳುವ ಕಾರ್ಯ ಎಂದು ತಿಳಿದು, ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತ ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯು ಹೇಗೆ ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆಯ ಅಂತರವನ್ನು ಜೋಡಿಸುವುದೆಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡೆವು. ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯ ಸಫಲತೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಾಂಗಗಳು ಬಹು ಮುಖ್ಯಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತವೆ, ಇದರಂತೆಯೇ ಉತ್ಪನ್ನಾಂಶಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ರೂಪರೇಶೆಗಳ ಸರಿಯಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆ, ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಸಹಾಯಕವಾಗುವುದು.

ನೀವು ಗಮನಿಸಿರಬಹುದು, ಈ ಅಂಕಣಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಪಠ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಪ್ರತಿ ವಿಷಯವನ್ನು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ತಿಳಿಸದೆ, ಆ ವಿಷಯದ ಉಪಯೋಗ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡುವುದರ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಮುಂಬರುವ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾ ಪ್ರಬಂಧದ ಸೊಗಸನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ನಿರತನಾಗುವೇ.

ನಿಮ್ಮ ಪತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಇತರೆ ಸಂಪರ್ಕದಿಂದ ನನಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಹಿಸಿರೋದನ್ನು ನೋಡಿ ನನ್ನ ಹುಮ್ಮಸ್ಸು, ಉತ್ಸಾಹ ಇಮ್ಮಡಿಯಾಗಿದೆ. ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ಮುಂದಿನ ವಾರ ಸಿಗೋಣ. - ಸಚ್ಚಿ

ಇದರ ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ:http://somanagement.blogspot.com/2011/02/journey-this-far.html

The journey this far

Before I continue discussing on other aspects of Management in this blog, taking cue from my interaction with students that frequently revision of the concepts and providing the larger perspective is a must and, hence retrospective blog.

Having defined management as a complicated decision making process, we went on to see how a business model is the critical success ingredient when one tries to match the demand and supply gap. Every Business function plays a very critical role in the success of a business model, a thorough understanding of the primary elements of the factors of production is key in the decision making attempt by managers.

I haven’t yet dealt with some topics that many MBA students begin their study with - a basic course on economics, statistics, accountancy etc. I have found that many students of management specialize too quickly in a particular area, but forget to get the general picture of the working which is essential for a good decision making. We would definitely explore these components of management, but I would approach it from a management application - decision making perspective than just a tutorial perspective.

My interactions with most of you have encouraged me to keep these blogs applications focused. Thank you all for getting back to me on the blog posts. Looking forward to share more what I have learnt. Lets meet next week - Sachi

Read in Kannada:http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_16.html

ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿ - ಚರ್ಚೆ ಭಾಗ ೧

ಯಾವುದಾದರು ವಾಣಿಜ್ಯ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡಾಗ, ನನ್ನ ಮನಸಿನ್ನಲ್ಲಿ ಬರುವ ಎರಡು ಯೋಚನೆಗಳು - ಇದನ್ನು ನಾನು ಹೇಗೆ ವಾಣಿಜ್ಯ ವ್ಯವಹಾರವನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಆ ಬೇಡಿಕೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಪೂರೈಕೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾಡುವುದು. ಈ ಎರಡು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಉತ್ತರವೇ ವ್ಯವಹಾರದ ಪ್ರತಿಕೃತಿ (Business Model), ಇದರಿಂದ ಸಂಪಾದನೆ ಆಗುವ ಹಣಕಾಸು ಸಾರ್ಥಕತೆಯ ಪ್ರತೀಕ.

ಇಂತಹ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಅಂಶದ ಮೇಲೆ, ಪ್ರತಿ ವ್ಯವಹಾರಿ ಮತ್ತು ವರ್ತಕನು ಗಮನಹರಿಸಲೇ ಬೇಕು, ಆದರೆ ಯಾವುದೇ ಒಂದು ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿ ಆ ವ್ಯವಹಾರದ ಯಶಸ್ಸಿನ ಭರವಸೆ ನೀಡಲು ಅಸಮರ್ಥವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಯಶಸ್ಸು ಕಾಣಿಸಿದ ಪ್ರತಿಕೃತಿ ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕೆ ಯಶಸ್ಸು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿರುವುದಿಲ್ಲ , ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವ್ಯವಹಾರವು ತನ್ನದೇ ಆದ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯತಕ್ಕದ್ದು. ಇದಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವ ಎಲ್ಲರ ಒಳನೋಟ ತುಂಬಾ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿ ಸರ್ವೇಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಹೊಸತನದ ಚಿಲುಮೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿ ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಬರುವ ಹೊಸತನದ ಆಧಾರ - ವ್ಯವಹಾರಾಂಗಗಳು, ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ, ಆರ್ಥಿಕತೆ ಮುಂತಾದವುಗಳು. ಒಂದು ಸಾಧಾರಣವಾದ ಆವಿಷ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಒಳ್ಳೆಯ ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿ ದೊರೆತಲ್ಲಿ, ಅದು ಅತ್ಯಾದ್ಭುತವಾದ ಆವಿಷ್ಕಾರಕ್ಕೆ ದೊರೆತ ಸಾಧಾರಣ ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಯಾವುದೇ ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯ ಯಶಸ್ಸು ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿದೆ

- ವ್ಯವಹಾರ ಹೇಗೆ ತನ್ನ ಆದಾಯ ಪಡೆಯುವುದು?

- ಆ ಆದಾಯ ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ದೊರಕುವುದು?

ಸೂಕ್ತವಾದ ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು, ಈ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ವಾಣಿಜ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಅತೀ ಮುಖ್ಯವಾದುದು. ಮುಂಬರುವ ಅಂಕಣಗಳಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಹಲವು ವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನಮಾಡೋಣ.

ಇದರ ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/business-models-discussion-series.html

Business Models - A Discussion Series

On identifying an opportunity - which is essentially a gap between the demand and supply, or an innovation to enhance the way this gap is catered to - I am partially ready for business. The first thing that I look out for is “how do I make money”, the next is “how do I deliver what I promised”. This in essence is - “Business Model”, and the “Cashflow” details through it is the secret of business success.

A Business Model is the most important decision about which companies have to be clear. There is no single business model that ensures success to all its adopters, each company needs to design its own. Some models are more successful than the other, but there is no guarantee that it would work for me. It is the connection between various domain expertise which is the bed rock of any business model innovation. However, the actual measure of a successful business model is two fold

• how would the business model generate revenue for the company?
• how quickly would it allow the companies to generate revenue?

A business model acquires itself from a multitude of streams like economics, entrepreneurship, finance, marketing, operations, strategy etc. Infact, the significance of a good business model becomes clear when we notice that, an average innovation with a great business model is more successful than a great innovation with an average business model.

Finding the apt business model is the key to survive in this very competitive market. We would explore some of the generally used business models in the forth coming blogs.

Read in Kannada: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_8953.html

Read more about the Bait and Hook Business Model.

ವಿನಿಮಯದ ಚರ್ಚೆ- ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆ

ಏನನ್ನಾದರೂ ಖರೀದಿಸಲೆಂದು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಆ ವಸ್ತುವಿನ ಗುಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಒಂದು ಮೊತ್ತವನ್ನು ನೀಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿರುತ್ತೇವೆ (ಸದ್ಯಕ್ಕೆ "ಬ್ರ್ಯಾಂಡ್" ಮುಂತಾದವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದು ಬೇಡ). ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಹೋದಾಗ 'ಅ' ವಸ್ತು ಸಿಕ್ಕ ನಂತರ, ಮತ್ತು ಅದೇ ಗುಣಗಳುಳ್ಳ ಇನ್ನೊಂದು ವಸ್ತು 'ಬ' ಸಿಕ್ಕಿದ ನಂತರ ಅಲ್ಲೇ ಇರುವ ಮಾರಟಗರನಿಗೆ "ಇವುಗಳ ಬೆಲೆ ಎಷ್ಟು?" ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ 'ಅ'ಗೆ ರೂ.೧೫, 'ಬ'ಗೆ ರೂ.೧೦ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿ 'ಬ' ವನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಇದನ್ನೇ "ಲಾ ಆಫ್ ಡಿಮಂಡ್" ಅಥವಾ "ಬೇಡಿಕೆಯ ನಿಯಮ" ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ. ಇದರಂತೆ ಎಲ್ಲವೂ ಸಮಾನವಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ, ನಾವು ವಸ್ತುವನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ನಿರ್ಧಾರ ಆ ವಸ್ತುವಿನ ಬೆಲೆಯ ಮೇಲೆ ಆಧಾರಿತವಾಗಿದೆ; ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದಲ್ಲಿ ಆ ವಸ್ತುವಿನ ಬೇಡಿಕೆ ಕಡಿಮೆ ಆಗುತ್ತದೆ, ಬೆಲೆ ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಅದರ ಬೇಡಿಕೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಕೆಳಕಂಡ "ಡಿಮಾಂಡ್ ಗ್ರ್ಯಾಪ್ಹ್" ನಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ನಾನೊಬ್ಬ ತರಕಾರಿ ವರ್ತಕನೆಂದು ಕೊಳ್ಳೋಣ, ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ, ಸಾಕಷ್ಟು ಭೂಮಿ ಇದ್ದು, ಅದರಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಸಿದ ಬೂದುಕುಂಬಳಕಾಯಿಯನ್ನು ತಲಾ ರೂ. ೨೦ಕ್ಕೆ ಮಾರುತ್ತಿರುವಾಗ ಯಾರೋ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವರ್ತಕನು ಬಂದು ನನಗೆ ನಿನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಕುಂಬಳಕಾಯಿಗಳನ್ನೂ ನೀಡು, ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕು ರೂ. ೨೫ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ, ಎಂದಾಗ ನಾನು ಒಪ್ಪಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ - ನನಗೆ ಲಾಭ ಹೆಚ್ಚಾಗುತಿದ್ದಲ್ಲಿ ನಾನ್ಯಾಕೆ ಬಿಡಲಿ? ಅಂತೆಯೇ ಈ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು "ಲಾ ಆಫ್ ಸಪ್ಲೈ" (ಪೂರೈಕೆಯ ನಿಯಮ) ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದನ್ನೇ ನಾವು "ಸಪ್ಲೈ ಗ್ರ್ಯಾಪ್ಹ್" ನಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದ್ದೇವೆ.

ಇವೆಲ್ಲದರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನಾವು ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ನಿರ್ಧಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅತೀ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇನ್ನು ಮುಂಬರುವ ಅಂಕಣಗಳಲ್ಲಿ ಸಮೀಪವಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವೆವು.

ಇದರ ಆಂಗ್ಲ ಅನುವಾದ ಅಂಕಣ: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/modeling-supply-and-demand-discussion.html

Modeling Supply and Demand - A discussion series

When I generally go to shop, I search for a particular item ‘A’ and have a mentally fixed price I intend to pay (assume we don’t have a price tag here). Then I find another item ‘B’ with all the features of ‘A’ (exclude brand and similar intangibles for the moment); given my expectation both these would have to be of the same price. I then ask their price to the sales person there - he say ‘A’ cost ₨ 25/- and ‘B’ costs ₨20/-. Now I would definitely opt for the item ‘B’. This mentality is pretty common amongst people and is summarised by the Law of Demand - “if all other factors remain equal, the higher the price of a good, the less people will demand that good.” i.e - the higher the price, the lower the quantity demanded. We represent this with the Demand Curve.

Now assume, I am a vegetable vendor who has his own farm which has innumerable cucumbers. I take some cucumbers to the market and try selling it at ₨10/- each. One of my customers comes to me and asks if I am interested in partnering with him - and he says he would provide ₨15/- per cucumber for as many as I give. I have an incentive to tie up with him since I would be getting a higher price than the earlier price I used to get. This is pretty common - the more some one is ready to pay for something, the more we produce to cater to it. This is summarized by the Law of Supply. This is generally represented by the Supply Curve.

We shall explore more about these in the coming blogs. The idea of these blogs is to understand the decision making process better.

Read the Kannada Article here:http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_15.html

ಉತ್ಪಾದನಾಂಶ

ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಬೇಕಾಗುವ ಪದಾರ್ಥಗಳು ಮತ್ತು ಸೇವೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಉತ್ಪಾದನಾಂಶವೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ. ಇಂತಹ ಉತ್ಪಾದನಾಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕವದವುಗಳು - ನೆಲ, ಮಾನವ ಶ್ರಮ, ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳ ಆಧಾರಿತ ಸರುಕು ಸಾಮಗ್ರಿಗಳು ಮತ್ತು ಯಂತ್ರಗಳು.

ನೆಲವೆಂದರೆ ಕೇವಲ ಭೂಮಿಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅದರಲ್ಲಿ ಬರುವ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು ಸೇರಿರುತ್ತವೆ - ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ನಾವು ಸರಿಯಾದ ಗುತ್ತಿಗೆ ನೀಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಅಂತೆಯೇ ಮಾನವ ಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಸಂಬಳ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳಕ್ಕೆ ಬಡ್ಡಿಯನ್ನು ನೀಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾವುದೇ ವ್ಯವಹಾರದ ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ಇವುಗಳು, ಕೇವಲ ಪೂರಕವಾಗಿದ್ದು, ತಾವೇ, ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಪರಿವರ್ತನೆ ಹೊಂದುವುದಿಲ್ಲ - ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಇವುಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಉತ್ಪಾದನಾಂಶ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ.

ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲದ ಉಪಯೋಗ ಸ್ಥೂಲವಗಿರುತ್ತದೆ , ಆದರೆ ಮಾನವ ಶ್ರಮ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಮಾನವರನ್ನು ಮತ್ತು ಯಂತ್ರಗಳು ಮುಂತಾದವನ್ನು ಒಂದು ಸ್ಥಳದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆಗೆ ಸಾಗಿಸ ಬಹುದು ಆದರೆ ನೆಲಕ್ಕೆ ಇಂತಹ ಸವಲತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಇದನ್ನು ಸ್ಥೂಲವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತೇವೆ.

ಇಂತಹ ಉತ್ಪಾದನಾಂಶಗಳನ್ನು ಕುರಿತ ಪ್ರಮುಖ ದ್ವಂದ್ವವೊಂದಿದೆ - ಶ್ರಮ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳ ಒಂದನ್ನು ಇನ್ನೊಂದಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು - ಹೀಗಿರುವಾಗ, ದಕ್ಷವಾದ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಮುನ್ನಡೆಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಅಳತೆಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಮಾಣಳತೆ ಪ್ರತಿ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಮೇಲೆ ಹೂಡುವ ಬಂಡವಾಳ. - ಇದರಂತೆ ಮಾನವ ಶ್ರಮ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳ ಸರಿಯಾದ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿರತಕ್ಕದ್ದು.

ಇದರಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಕಂಡಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹಾರದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಏರುಪೇರಾಗುವ ಸಾದ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚು. ಅಂತೆಯೇ ಸರಿಯಾದ ನಿರ್ಧಾರತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯವಾದುದು. ಇಂತಹ ನಿರ್ಧಾರವು ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಉತ್ಪಾದನಾಂಶಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸದೆ, ಸರಕಾರ, ವಾಣಿಜ್ಯ, ಪರಿಸರ, ಮುಂತಾದವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸಿ ನಿರ್ಧರಿಸಬೇಕು.

ಇಂದಿನ ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ:http://somanagement.blogspot.com/2011/02/factors-of-production.html

Factors of Production

Factors of Production are any commodity or service used in the production of another goods and service. The primary amongst the factors of production are - Land, Labor and Capital Goods.

Land refers to the natural resources used in the creation of the product, and an economic rent is paid for it, these are generally reproducible. Labor refers to the human effort needed to produce; this is generally compensated in wages. Capital goods are the human-made goods or means of production (including machinery, building and so forth) used in the production of other goods, paid in interest.

These primary factors are ones that do not get transformed by the production process nor do they become a part of the final product, they merely facilitate the process - this could help decide whether one is a primary factor or a secondary one.

Of these primary resources, Capital goods and labor are active factors, while land is a passive one - this distinction is based on the boundary and mobility.

One important decision dilemma that comes across in these primary active factors it the substitution of one for another - Given that Labor operates Capital goods to produce, the manager needs to decide how much labor would be operating on the capital, or how much capital would substitute the labor. This could be expressed in through a ratio - that of labor per unit capital.

Neither too much of labor per unit capital, nor too much capital per unit labor is acceptable. Both could be detrimental to the business, the key lies in the decision making process. This is a real trade off - and would be a decision taking into the long term strategy, government regulation, Unions etc - in short all the factors that might influence the operations of the business. There are no clear answers for this balance; whatever the decision, it has to be with the best interest of the company and all the stakeholders in mind.

Read in kannada: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_14.html

ವ್ಯವಹಾರಂಗಗಳು

ವಾಣಿಜ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಯ ವಿವಿಧ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವ ವ್ಯವಹಾರದ ವಿಭಾಗಗಳಿಗೆ ವ್ಯವಹಾರಂಗವೆನ್ನುವರು,

ಯಾವುವೆ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಕೆಳಗಂಡ ಅಂಗಗಳಿವೆಯೆಂದು ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ.

• ವಿಕ್ರಯ ಹಾಗು ಸೇವೆ [Sales and Service]: ಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ ಅತೀ ಸಾಮಿಪ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ವಿಭಾಗ. ಇದು ಪ್ರತಿ ವಾಣಿಜ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಚಾಲನೆಗೆ ಬಹುಮುಖ್ಯವಾದುದು.
• ಮಾರಟಗಾರಿಕೆ [Marketing]: ಸಂಸ್ಥೆ ಹಾಗು ಸಂಸ್ಥೆಯ ಉತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡುವುದು ಇದರ ಪ್ರಮುಖ ಧ್ಯೇಯ.
• ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಹಾಗು ಕಾರ್ಯಭಾರ[Human Resource & Admin]: ಸಂಸ್ಥೆಯ ನಿಜಸ್ವತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳು; ದಿನನಿತ್ಯದ ಕಾರ್ಯಗಳ ವಹಿವಾಟುಗಳನ್ನೂ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು..
• ಅನ್ವೇಷಣೆ ಹಾಗು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ[Research & Development]: ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ನಿರಂತರ ಸುಧಾರಣೆ, ಅವಿಷ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಬಹುಮುಖ್ಯವಾದುದು. ಗ್ರಾಹಕರನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವುದು ಈ ವಿಭಾಗದ ಕಾರ್ಯ.
• ಕ್ರಿಯಾಶಸ್ತ್ರ ಹಾಗು ಉತ್ಪಾದನೆ[Operation & Production]: ಉತ್ಪಾನ್ನಗಳ ತಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ಸುಲಲಿತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಕುಶಲತೆಯಿಂದ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮಾಡುವುದು ಈ ವಿಭಾಗದ ಕರ್ತವ್ಯ. ಸಂಸ್ಥೆಯ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರಮುಖವಾದ ವಿಭಾಗ.
• ಮಾಹಿತಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ[Information Technology]: ಕೈಗಾರಿಕೆ ಅಥವಾ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಜರುಗುವ ಎಲ್ಲ ಕಾರ್ಯಗಳ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಮತ್ತು ತ್ವರಿತ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಮಾಹಿತಿ ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಹಾಗು ಅದರ ಪ್ರಬಂಧನೆ ಈ ವಿಭಾಗದ ಕಾರ್ಯ ಚಟುವಟಿಕೆ.
• ಹಣಕಾಸು ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ[Accounting and Finance]: ಸಂಸ್ಥೆಯ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಹಣಕಾಸಿನ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡುವುದು ಇದರ ಮೂಲ ಕಾರ್ಯ

ಮೇಲ್ಕಂಡ ವ್ಯವಹಾರಂಗಗಳನ್ನು ಕೆಳಗಿನ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದ್ದೇನೆ.

ಪ್ರತೀ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲೂ ಇಂತಹ ವ್ಯವಹರಂಗಳಿರುತ್ತವೆ , ಆದರೆ ಆ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಕಾರ್ಯಕ್ಷೇತ್ರದ ಮೇಲೆ, ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದು ಮತ್ತೊಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮುಖ್ಯಯೆನ್ನುವುದು ನಿರ್ಧಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ:

"ಬ್ಯಾಂಕ್" ಗಳಲ್ಲಿ ಮಾರಟಗರಿಕೆಗಿಂತಲೂ ಹಣಕಾಸು ಮತ್ತು ಮಾಹಿತಿ ತಂತ್ರಜ್ನ್ಯಾನ ಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ.

ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ ಓದಿ:http://somanagement.blogspot.com/2011/02/business-functions_11.html

Business Functions

The components necessary to get a business functional are called Business Functions.

A look at any business and you would generally find the following components.

• Sales and Service - these are customer facing function and for the driving edge of the company
• Marketing - this is the showcase of your company & its products(is generally clubbed with sales)
• Human Resource & Administration - the crucial internal people function to ensure satisfaction and get them excited about work
• Research & Development - Product improvement and innovation is a key factor to sustain in the ever changing environment, also includes product design based on market research inputs.
• Operations/Production - Involves the process of creation of the product including the procurement, and product development form the parts.
• Information Technology - Essential aid to smooth operations ensures improving the internal functioning of business
• Accounting and Finance - Ensures that the company’s financial records are maintained and products are funded aptly.

Here is a pictorial depiction prepared by Parinathi Labs depicting the business functions

Based on the business area and the model they choose to operate the companies would have a particular function larger than the others. Say in a HR services firm, would be specialize itself into the HR function, and the operations function would be less dominant, but the trend reverses in a manufacturing company, where the emphasis is higher on operations and production rather than on HR.

Every company has all these functions, but the relative importance attached to each would vary.

Read Kannada blog: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_11.html

ಮ್ಯಾನೇಜ್ಮೆಂಟ್ ನಿಜಾರ್ಥದಲ್ಲಿ ಏನು?

ಸರ್ವೇಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ "ಇದನ್ನ ಮ್ಯಾನೇಜ್ ಮಾಡ್ಕೋ, ನಾನೀಗ ಬರ್ತೀನಿ" ಅಂತ ಹೇಳೋದನ್ನ ಕೇಳಿರ್ತಿವಿ; ನಿಜಾರ್ಥದಲ್ಲಿ ನಾವು ಹೇಳೋದಾದರೂ ಏನು?

ಕೂಲಂಕುಷವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದಾಗ ನಾವು ಹೇಳಲು ಇಚ್ಚಿಸ್ತಿರೋದು "ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ನೀನೇ ಸಂಧರ್ಭಾನುಸರ ಸೂಕ್ತವಾದ ವ್ಯವಸ್ತೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಿಭಾಯಿಸು " ಎಂದು. ಆ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾನೆಜ್ಮೆಂಟನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಿಭಾಯಿಸುವುದು ಎಂದು ಕರಿಬೋದು. ಇನ್ನು ಗಹನವಾಗಿ ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆಗಾಗಿ ಮಾಡುವ ನಿರ್ಧಾರಗಳೇ ನಿಜಾರ್ಥದಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾನೇಜ್ಮೆಂಟ್.

ಹಾಗಾದ್ರೆ, ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳೋದು ಅಷ್ಟು ಕಷ್ಟನಾ?

ಹೌದು, ದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೊಡುವಂತೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಾಹಿತಿ, ನಿಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಮಾಹಿತಿಗಳು ಲಭ್ಯವಿರದು ಹಾಗಾಗಿ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಷ್ಟದ ಕಾರ್ಯವೇ ಸರಿ. ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವರಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎರಡಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅವಕಾಶಗಳಿರುತ್ತವೆ / ಆಯ್ಕೆಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಪ್ರತೀ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲೂ ಒಂದು ಪಕ್ಷವನ್ನು ಮೇಲೇರಿಸಿದರೆ ಮತ್ತೊಂದನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ; ಒಂದೇ ವ್ಯವಸ್ತೆಯ ಮೂಲಕ ಇಬ್ಬರುನ್ನು ಸಮ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತರುವುದು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವಾದ ಕಾರ್ಯ - ಇದನ್ನು ಪೆರೋಟೋಸ್ ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಲ್ ಅಥವಾ ಟ್ರೆಡ್-ಆಫ್ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ. ನಾವಿದನ್ನು ದ್ವಂದ್ವ ಅಂತ ಕರೆಯಬಹುದು.

ಇಂತಹ ದ್ವಂದ್ವಗಳ ನಿವಾರಣೆಯೇ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪ್ರಬಂಧಕನ ಆಧ್ಯ ಕೆಲಸ. ಸೂಕ್ತವಾದ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕಂಪನಿಗಳು ಹಾಗು ವಾಣಿಜ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳೆನ್ನುವ ಹಡಗನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದೇ ಮ್ಯಾನೇಜ್ಮೆಂಟಿನ ಅಂತರಾಳ. ಯಶಸ್ವೀ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕ ಪ್ರಭಂಧಕನಾಗ ಬೇಕೆಂದಿರುವವರು ನಿರ್ಧರಿಸುವ ಕಲೆಯನ್ನು ಕರಗತ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾದುದು.

ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ ಓದಿ: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/what-is-management-about.html

What is Management about?

Very often we hear someone shout ‘just manage it!’ - Manage what? In fact, many of us use such similar terms without as a practice, but a quick re-look at this gives us the gist of management.

What do we mean, when we ask someone to mange it! – Essentially asking his/her to make choices and deciding. With this understanding let’s look at this process of decision making.

Why is making choices equated to management? Choices made by executives or workers are decision in the context of companies; and these decisions in many cases have a phenomenal impact on the present and the future of the company. Therefore, making right decision is the secret of successful management.

Decision making being an important success factor, needs to deal with innumerable “trade-offs” – Be it people or process, people or money, now or later and so on. We deal with Trade-offs in another post in detail, but handling these trade-offs and making these decisions is the core of effective management.

Institutional courses on management generally work at breaking this rather complex “trade-off decision” couplet to increase simplicity and understanding at the cost of complexity and macro view of the problem. Hence such course though give a theoretical understanding would rely heavily on the aptitude of the “manager” (the one making the decision in the given situation).

Any management decision made is only complete in the context of the situation and the complete understanding of the problem. This is one of the reason why case-study and role-plays from an effective tool for teaching such management (in short, effective decision making).

To improve as a manager – focus on your decision making skills and work at comprehensively tackling these trade-off that you so often encounter.

Read Kannada article: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post.html